TACMONO-XL

Op een veilige manier de hoeveelheid immunosuppressiva bij oudere ontvangers van een niertransplantaat verlagen, waardoor het aantal infecties aanzienlijk zal dalen en de overleving en kwaliteit van leven van patiënten toenemen.

Patiënten die een donornier ontvangen worden op steeds hogere leeftijd getransplanteerd. Door het verouderde afweersysteem van deze patiënten is het risico op rejectie lager. De keerzijde van het afgezwakte afweersysteem is echter dat het risico op (potentieel dodelijke) infecties als bijwerking van de immunosuppressiva die ze moeten gebruiken, verhoogd is.

Het huidige standaard behandelschema voor immunosuppressie na een niertransplantatie bestaat uit prednison, mycofenolaatmofetil (MMF) en tacrolimus. Dit schema werd meer dan 10 jaar geleden ontwikkeld voor patiënten die veel jonger waren. De vraag is nu of de behandeling voor oudere patiënten niet minder intensief kan zijn. Uit een feasibility studie met 80 deelnemers van gemiddeld 59 jaar oud bleek dat het veilig is om in het jaar na de transplantatie de medicatie zodanig af te bouwen dat alleen tacrolimus overblijft: er trad niet vaker afstoting op en er waren minder infecties en sterfgevallen door infectie.

In de grotere TACMONO-XL gaan onderzoekers van de transplantatiecentra in Rotterdam, Groningen en Amsterdam nu uitzoeken of behandeling met tacrolimus als monotherapie voor oudere patiënten veilig is en zal leiden tot minder (ernstige) infecties en een betere kwaliteit van leven. Hiervoor gaan ze in totaal 306 patiënten van 60 jaar of ouder na hun niertransplantatie randomiseren naar standaardtherapie met prednison, MMF en tacrolimus óf naar een behandelschema waarin de prednison en MMF in een aantal maanden worden afgebouwd en alleen de behandeling met tacrolimus doorgaat. De deelnemers worden 3 jaar gevolgd. In die periode wordt op verschillende tijdstippen de kwaliteit van leven gemeten met vragenlijsten. Daarnaast wordt bloed afgenomen om het immuunsysteem te monitoren en eventuele infecties op te sporen.

Na de follow-upperiode worden de behandelresultaten vergeleken tussen beide groepen. De onderzoekers hopen dat behandeling met tacrolimus als monotherapie veilig blijkt te zijn en leidt tot minder infecties en een betere kwaliteit van leven. De resultaten kunnen de basis vormen voor nieuwe behandelrichtlijnen voor deze kwetsbare groep patiënten.

Soort: Transplantatie, oudere ontvangers, klinische studie, humaan
Onderwerp: Niertransplantatie, immunosuppressie, tacrolimus, monotherapie, infectierisico, kwaliteit van leven